Embedded Files
De demonstratorconstructie omvatte een hybride schorend systeem:
Enerzijds werd de horizontale weerstand van de constructie verkregen via een momentstijf raamwerk uit gelamelleerde houten balken en kolommen, verbonden met slotted-in staalplaten die in het hout verankerd zijn met demontabele draadstangen in een dubbel circelvormig patroon.
Anderzijds werd gebruik gemaakt van wandschijven, opgebouwd uit enerzijds geniete OSB platen en anderzijds gelijmde LVL panelen. Het skelet van deze wanden bestond telkens uit LVL elementen. De wanden werden voorzien van een raamopening, om het effect hiervan op de werkelijke stijfheid te begroten.
De volledige constructive was voorzien van meer dan 150 kracht- en vervormingssensoren om zo de externe en interne krachtswerking in kaart te brengen. Verschillende lasten(combinaties) werden opgelegd aan de demonstrator: symmetrische en asymmetrische horizontale krachten (simulatie van de windbelasting) al dan niet gecombineerd met een verticale vlakbelasting op de dakschijf.
De belangrijkste lessons learned zijn:
Niet alle “ingeleide” krachten (F + F op onderstaande schema's, groene curve) worden overgedragen via de load cells (krachtsensoren) naar de onderliggende schoorsystemen (paarse curve); een gedeelte van de krachten wordt via wrijving overgedragen tussen de dakschijf en de onderliggende structuur.
Het momentstijf raamwerk wordt pas later geactiveerd t.o.v. de wandschijven, cfr. de blauwe curve. Hoewel de initiële stijfheid (bij lage krachten) van dit raamwerk hoog was (geobserveerd bij aparte proeven op dit raamwerk), is de werkelijke stijfheid waarop/waarmee men mag rekenen (bij krachtenniveaus te verwachten bij windbelastingen) van het raamwerk lager.
De gelijmde LVL-wandschijf neemt, zoals verwacht, meer belasting op (gele curve) t.o.v. de geniete OSB-wand (oranje-rode curve), want deze laatste is minder stijf.
Voorbij het linear-elastische gebied, neemt de door de wanden opgenomen belasting af o.w.v. een krachtsherverdeling in de dakschijf, veroorzaakt door het ductiel falen van de verbindingen tussen de dakschijf en wanden. Het momentstijf portiek neemt vervolgens meer krachten op.
Meer gedetailleerde resultaten op vlak van stijfheid (geobserveerde stijfheid vs. stijfheid in de ontwerpmodellen van de schorende systemen) staan beschreven op de respectievelijke pagina's:
Report abuse