Momentstijve verbindingen

Binnen het HoP_HoVer-project werden meerdere momentstijve verbindingen (knopen) geanalyseerd:

• Verbindingen met verschillende boutpatronen: "cartesisch" (incl. een configuratie versterkt met schroeven), cirkelvormig en dubbel cirkelvorming.

• Verbindingen blootgesteld aan variërende omgevingsomstandigheden, waarmee de impact van vochtige omstandigheden en al dan niet terug drogen werd nagegaan.

• Verbindingen toegepast in "doorlopende" balk-kolom-balk-configuraties en raamwerkconfiguraties (met enkele en dubbele overspanning).

De belangrijkste lessons learned zijn:

• De gemeten verbindingsstijfheid van het momentstijf knooptype getest binnen het project is lager dan wat het theoretische (analytische) zgn. rigid model voorspelt.

• Dit rigid model gaat uit van een vaste locatie van het rotatiepunt. In werkelijkheid verschuift deze locatie bij het belasten van de knoop, cfr. de figuur onderaan deze pagina.

• Wanneer men de verbindingsstijfheid overneemt van afschuifexperimenten op een individueel verbindingsmiddel (dus proeven op een "lagere schaal"), wijkt de stijfheid van het model minder af t.o.v. de werkelijke stijfheid.

• Eindige-elementenmodellen van houtconstructies, met verbindingsstijfheden gefit en gekalibreerd o.b.v. experimenten, bieden dus een enorme meerwaarde voor de correcte(re) voorspelling van vervormingen. Het gebruik van niet-lineaire kracht-vervormings/moment-rotatiegedragingen is aanbevolen t.o.v. vaste (lineaire) veerstijfheden, en biedt een uitkomst om initiële slip (t.g.v. speling enz.) correct mee te modelleren, cfr. onderstaande figuren.

• De bovenstaande analytische en numerieke methoden houden geen rekening met brosse faalmodi zoals splijten van het hout. Dit dient dus apart gecontroleerd te worden.

• Verhoogde vochtgehaltes tasten de verbindingsstijfheid aan (proefstuk "MR-1-3" op onderstaande figuur; "MR-1-1" en "MR-1-2" zijn de controleproefstukken). Opnieuw drogen herstelt de initiële stijfheid niet.